Start – Maarheeze (Noord Brabant)
📌 Station Maarheeze
Er is een grote gratis parking bij het station
Totale afstand – 95 km
Bij het begin van de route liggen de eerste mooie gravelpaden, de Weerter en Budelenberg.
Het Weerter en Budelenbergen doen soms bijna buitenlands aan.
Je fietst langs de Ijzeren man, het Brabantse strand. Het Weerter en Budelenbergen doen soms bijna buitenlands aan.
Je rijdt via de Laurabossen verder waarna je de grens over gaat, het begin van Grenspak Kempen-Broek.
Langs het kanaal Bochelt naar Herentals rij je richting st Huiberts om uit te komen bij een deel mooie gravelpaden bij Hamont- Achel.
Om dan via het Cranendonckse bos weer richting de start te fietsen.
Het is echt een mooie route geworden.
Ook buiten de natuurgebieden liggen mooie gravelpaden en dat maakt het een toffe gravelrit.
In het jaar 1653 verloor een voerman in het gehucht Laar een rog. De inwoners van Weert hadden nog nooit zo’n hels beest gezien, met zijn valse ogen en pijlstaart werd de rog voor de duivel aangezien.
Op allerlei manieren werden de inwoners van Weert gewaarschuwd, via de stadsomroeper en zelfs de klokken werden geluid
De schutterij werd gealarmeerd en er werd zelfs een klein kanon aangevoerd.
Een galg werd opgericht en uiteraard kwam de pastoor de ontheiligde plaats wijden.
Vrouwen moedigden hun mannen aan de strijd aan te gaan. De dapperste van allen was een zekere Jan, zoon van de herbergier van herberg “’t Bruyne Paerd”.
Hij werd de eerste en waarschijnlijk enige echte rogsteker, toen hij zijn riek in het beest stak.
Naar verluidt leverde het hem de hand van de dochter van de schout op.
De voerman had intussen echter het verlies van zijn vis opgemerkt en keerde terug naar de plaats des onheils, waar hij de Weertenaren hartelijk uitlachte.
Vanaf dat moment werden de Weertenaren spottend “Rogstaekers” genoemd. Tot het einde van de negentiende eeuw bleef dit een spotnaam, maar met het oprichten van de carnavalsvereniging met dezelfde naam dragen de Weertenaren deze naam met trots.