Jantje van Sluis

Start en finish – Cadzand (Zeeuws Vlaanderen)
 Camping – De Lange Strink
Er liggen enorm veel campings daar die vlak aan de route liggen. (Persoonlijk vond ik deze nogal duur)
Totale afstand 92 km

De Zeeuwse kust is altijd mooi. Er liggen prachtige fietspaden en beter nog, een heel groot deel is gravel.
De helft van de route gaat langs de kust over meestal mooie gravelpaden en soms wat gewone fietspaden.

Langs de kust gaat het eerst richting Breskens om via de polders terug te fietsen richting Cadzand
Via Cadzand rij je langs het natuurgebied het Zwin om weer aan de kust te komen.
Een mooi broedgebied vol met vogels.
Vanuit die rust fiets je de jungle van Knokke in. Je gaat vanzelf harder fietsen omdat je er snel weer uit wilt of je fiets op je gemakje met open mond en verbaasd je net als ik over de waanzin van een badplaats als Knokke.

Dat duurt maar een paar km en dan kom je weer in de totale rust van het achterland van de route.
Een mooi pad langs het Schipdonkkanaal en het kanaal van Brugge naar Sluis kom je bij het mooie Sluis terecht.
Een prachtig deel gravel en stop vooral even in Sluis voor een ‘Jantje Van Sluis’ biertje.
Je pakt nog een stukje Het Zwin mee en voor je het weet ben je weer bij het begin verbaasd hoeveel gravel er te vinden is in Zeeuw Vlaanderen.

Het liefst rij je de route niet in het weekend op een zonnig dag.
Want er zijn dan veel fietsers langs de kust waar je soms slalommend omheen moet.
Maar zodra je weg bent van de kust is het rustig.

Hoog in de Belforttoren staat een houten beeldje, genaamd “Jantje van Sluis”.
Dit mannetje in 17e eeuwse klederdracht slaat met zijn hamer de tijd op de klokken, de klokkensteller.
We gaan terug naar het jaar 1606. Sluis was in die tijd een machtige vesting. Er was een sterk Nederlands garnizoen gelegerd. De Spanjaarden wilden met alle mogelijke middelen het gebied weer in handen krijgen. Zij hadden afgesproken om de aanval in te zetten als de Belforttoren een bepaald uur zou slaan. Dus als Jantje zou slaan.
Men wachtte en wachtte…uren gingen voorbij en nog steeds had er geen klok geslagen.
Wat was er aan de hand?
Die dag was het kermis in Sluis en Jantje kon de verleiding niet weerstaan. Hij daalde de wenteltrappen van het Belfort af en mengde zich in het feestgewoel en keek te diep in het glaasje. Hierna was hij niet meer in staat om de klokken te luiden….een geluk bij een ongeluk!